Met Landschap vzw op Zeehondencruise op de Westerschelde.

Weer of geen weer...

In de voormiddag had in Zeeuws-Vlaanderen zich een Shelf-cloud ontwikkeld die voor een langdurig en zeer stevige regenbui zorgde. Een volle zeehondenboot, met aan boord 70 geïnteresseerden, had rond de middag de vaargeul van de haven van Breskens verlaten. Velen doken echter onder in de buik van het schip. Anderen trotseerden toch de striemende regen. Maar na een tiental minuten varen, had de schipper al een paar zeehonden gesignaleerd. Wanneer de eerste zonnetralen er door kwamen, was niemand meer te weerhouden om bovenop het dek de zeehonden te gaan bekijken of te fotograferen.

Uitrusten op de zandplaten

Even verderop zagen we de eerste gewone en grijze zeehonden, aan het uitrusten op de zandplaten. De kleine gewone zeehonden kon je zien in alle kleurvariëteiten; van bijna wit tot donker grijs. De grotere en zwaardere grijze zeehonden lagen niet zo ver van het water af. Met hun 300kg zwaar lijf willen ze op een korte tijd het water in duiken bij gevaar.

Voor de boot fourageerde een paar Leperaars. Altijd leuk om te zien hoe ze met hun lepelachtige bek de grond zeven voor wat lekkers. Op de zandplaten liepen honderden Brandganzen. Her en der was er ook een Wulp te zien, met zijn uit de kluiten gewassen kromme bek. Er was ook altijd wel een luidruchtige Schokekster in de buurt.

Op een andere zandplaat had de schipper de boot even stilgelegd, op een veilige afstand van de zeehondjes. Rustig bleven ze allen genieten van het zonnetje. Zalig om ze zo te zien liggen genieten.

Na een uur keerde de schipper terug naar de haven. Hier werd iedereen gebriefd voor deel 2 van de dagactiviteit: een wandeling langs de buitendijkse schorren en de vogelrijke slikken. Hier waren talloze waadvogels, eenden en sternen te zien.   

Tijdens de wandeling kwam de telescoop goed van pas om de Steenlopers, Zwarte Sternen en vele andere steltlopers te bestuderen tijdens hun foerageertochtje langsheen de waterlijn op zoek naar wat voedsel.

De zandplaten kwamen onder water te staan en daardoor moesten de zeehonden het ruime sop kiezen. Bij een vergroting van 50x was het knap om zien hoe een zeehond echter bleef liggen op de zandplaat met de kop én staart naar omhoog om zolang mogelijk te kunnen blijven liggen. Na een poosje moest hij zich toch gewonnen geven en verdween hij onder het wateroppervlak. 

Ondanks het onweer en de felle regen rond de middag keek iedereen terug op een leuke dag !

Een prima georganiseerde tocht door Landschaps vzw !