Ransuil - Asio otus

Uilen hebben in het algemeen een verborgen bestaan. De populatie ransuilen kennen echter een serieuze achteruitgang in de Vlaamse Ardennen.

In de winter troepen deze uilen graag samen op de zogenaamde ' roestplaatsen ' waar ze overdag in een paar bomen dicht bij elkaar zitten. Een telling doet men meestal bij zonsondergang wanneer de ransuilen de roestplaats verlaten om vervolgens op jacht te gaan.

De meeste roestplaatsen zijn gelegen in de Scheldevallei zelf. De plaats die ik bezocht wil ik echter een beetje geheim houden zodat deze vogels op een rustige manier de winter door kunnen brengen. 

Vandaag had het sedert lang eens goed gesneeuwd. Ons landschap was bedekt onder een 10cm laag wit tapijt. Na de middag piepte de zon er door en de sneeuw smelte al gauw. Ik wou de roestplaats gaan bezoeken omdat ik de kans had gekregen de Panasonic de GX9 te onderwerpen aan een korte test.  De ransuilen waren mijn ideaal model :) 

Een blik door de telescoop was adembenemend !

De situatie was verre van ideaal. De ransuilen zaten redelijk hoog in een den én in tegenlicht van de zon. Maar ik had super geluk vandaag ! Er zat ééntje gewoon open en bloot in de top van de boom. Toen ik mijn Swarovski STX85 neerpootte had ik opgemerkt dat de ransuil me in de gaten hield. Rustig aan zette ik de driepoot open en richtte ik de telescoop naar de vogel toe. Een blik door de telescoop was adembenemend ! Door het tegenlicht waren zijn 2 oortjes precies kleine lampjes. Zijn grote oranje ogen staarden me aan. Ik weet niet wat er in zijn gedachten omging maar ik was alvast heel blij met deze waarneming. 

Ik schoof de TLS APO 23mm achter het oculair om deze vogel op de gevoelige plaat vast te leggen. Ik had op voorhand de camera als volgt ingesteld :

• ISO waarde op 800 ISO.
• sluitertijd op 1/250 ( wat een minimuum is voor digiscopie).
• beeldstabilisatie aan ( zit geïntergreerd in de body en werkt perfect.
• fotograferen met een zelfontspanner met 2 seconden.

Bij mijn eerste shot merkte ik op dat de vooropgestelde instelling mij al een bijna perfect belichte foto gaf. Ik moest enkel de sluitertijd veranderen naar 1/400 seconde.

Ook probeerde ik de ISO te verhogen naar ISO 1600 zodat ik de sluitertijd kon brengen naar 1/1300 seconde, wat tevens een bevredigend resultaat opbracht.

De GX9 bevat een functie om het beeld digitaal gedeeltelijk te vergroten op het scherm of in de zoeker. Dat digitaal vergroot beeld kan je ook verschuiven in je beeld waar je het onderwerp scherp wil stellen. Dit is echt een wondergoed hulpmiddel ! 

Deze camara is een lichtgewicht en zeer gemakkelijk te bedienen. De menu's zijn goed opgebouwd. Er zijn ook een aantal functieknoppen die je naar persoonlijke wens kan instellen.

Kortom : de Panasonic GX9 is een aanrader van Natuurkijkers.be !